Εφιάλτης
8/5/2008 23:36 |
χτίζεις όσα σώματα
σε 'βρήκανε' από παιδί,
σ' οριζόντιο τοιχίο.
από το πρώτο σου θρανίο
χάρασσες διαδρομές.
Ως και σήμερα.. χαράσσεις!
και τώρα απολαμβάνεις..
το προτείχισμα
του εαυτού σου
οικοδομημένο με σαρκία.
Εμβόλισες
σακιά συναντημένα..
το' να, στ' άλλο, απάνω
προσέθεσες..
άδειασες ψυχή
από τη Σπάρτη!
Δημήτρηc Δικαίοc
υ.γ. Ματωμένος ο ουρανός κείνο το βράδυ
ύπουλη εμφάνιση της προδοσίας από τα στενά..
άφησε θάνατο.
Άτιτλο
13/3/2008 7:41 |
μες στους καπνούς
ν' ανασκαλεύω μνήμες και φαντάσματα
Φοβάμαι τα "καλά" παιδιά
με τη λαμέ φινέτσα και την επιλεκτική ευγένεια
Αυτούς τους ετερόφωτους χαρτογιακάδες
με την ιν εμφάνιση
Τους αγωγιάτες που ανεβήκανε τη σκάλα
και χορτάσανε ψωμί κι ένα κομμάτι ψάθα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου