Ana Correal

Nα λοιπόν που έφτασε η ώρα και για μας
που δεν θα είμαστε μαζί
καπου εδω τελειωνουνε οι δρόμοι μας
και όλα οσα είχαμε ορκιστεί
Τωρα κοιταζομαστε στα ματια
και κανεις μας δεν θυμαται
τους όρκους που κι οι δυο είχαμε γραψει
καποιο βραδυ σε ενα κιτρινο χαρτί

Ορκίζομαι , όσο ζω...

Η γη να γυρίζει μονάχα με εσενα
και πάντα να είμαστε ένα η κανένα
με μια σου λέξη να γίνομαι σκόνη
και πάλι να υπάρχω αν θέλεις εσυ
Η ένα ή κανένα πάντα θα είμαστε
η ένα ή κανένα εγω κι εσυ
Η ένα ή κανένα πάντα θα είμαστε
η ένα ή κανένα εγω κι εσυ

Καποτε δεν είχαμε αναγκη
από τιποτα για να 'μαστε καλά
προσωπα καινούρια και ξενυχτια
δίχως λόγο για να κρύβουν τα κενά
Τωρα κοιταζομαστε στα ματια
και κανεις μας δεν θυμαται
τους όρκους που κι οι δυο είχαμε γραψει
καποιο βραδυ σε ενα κιτρινο χαρτί

Ορκίζομαι, όσο ζω...

Η γη να γυρίζει μονάχα με εσενα
και πάντα να είμαστε ένα η κανένα
με μια σου λέξη να γίνομαι σκόνη
και πάλι να υπάρχω αν θέλεις εσυ
Η ένα ή κανένα πάντα θα είμαστε
η ένα ή κανένα εγω κι εσυ
Η ένα ή κανένα πάντα θα είμαστε
η ένα ή κανένα εγω κι εσυ