ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ

 ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ

Σαν τον καημό του χωρισμού...άλλος καημός δεν είναι...

ΔΙΩΞΕ ΜΕ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕ ΜΕ ΠΕΡΑ

ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΑΠ’ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΡΦΩΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ

ΒΡΙΣΕ ΜΕ ΜΕΙΩΣΕ ΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΠΙΚΡΑ ΘΛΙΨΗ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ


ΒΑΛΕ Σ’ ΟΛΑ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΤΑΧΤΗ

ΕΣΥ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ’ΜΕΝΑ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΝΤΥΝΕΣΑΙ

ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΟΛΟ ΣΟΥ ΤΟ ΑΧΤΙ

ΘΥΜΩΣΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΑΙ

ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΚΙ ΕΞΩ ΜΗΝ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΤΡΕΞΩ

ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΖΗΣΩ ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΑ Ν’ΑΝΤΕΞΩ

ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΚΙ ΕΞΩ

ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ

ΞΕΧΑΣΕ ΜΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΞΑ ΠΟΤΕ ΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ

ΒΡΙΣΕ ΜΕ ΜΕ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΝΑ ΞΕΧΝΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ

ΚΑΙ ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΞΑΝΑ ΞΕΧΑΣΕ ΤΙΣ ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΟΛΑ Τ’ ΑΣΧΗΜΑ ΜΟΝΟ ΘΥΜΗΣΟΥ Τ’ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΣ


ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΛΕΣ ΜΟΝΟ ΑΣΧΗΜΑ ΛΟΓΙΑ

ΚΑΙ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΓΙΑ’ ΣΕΝΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΟΥ

ΕΧΩ ΣΠΑΣΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΣΑ ΕΙΧΑ ΡΟΛΟΓΙΑ

ΜΗΝ ΜΕΤΡΑΩ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ


Ανδρέας Λάφης