ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΑΣ:

 ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΑΣ:ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΧΜΟΥΝΤ ΝΤΑΡΟΥΙΣ-PROMISES OF THE STORM:A POEM BY MAHMOUD DARWISH-وعود من العاصفة : قصيدة محمود درويش

 

 

Υποσχέσεις της θύελλας

Έτσι πρέπει

να αρνηθώ το θάνατο

και να κάψω τα δάκρυα των τραγουδιών που αιμορραγούν

και να γδύσω τις ελιές

απ' όλα τα νεκρά κλαδιά τους

εάν τραγουδούσα για την ευτυχία

κάπου πέρα από τα βλέφαρα των εκφοβισμένων ματιών

είναι επειδή η θύελλα

μου υποσχέθηκε κρασί και καινούργιες προπόσεις και ουράνια τόξα

επειδή η θύελλα σκούπισε μακριά τις φωνές των αδρανών σπουργιτιών,

και σκούπισε μακριά τα νεκρά κλαδιά

από τους κορμούς των όρθιων δέντρων

έτσι πρέπει

να είμαι υπερήφανος για σένα

ω πληγωμένη πόλη

είσε αστραπή στη λυπημένη μας νύχτα

όταν οι δρόμοι με συνοφρύζουν

με προστατεύεις από τις σκιές τους

και τα βλέμματα της έχθρας

θα συνεχίσω να τραγουδώ για την ευτυχία

κάπου πέρα από τα βλέφαρα των εκφοβισμένων ματιών

γιατί από το καιρό που η θύελλα άρχισε να οργίζεται

στη χώρα μου

μου έχει υποσχεθεί κρασί και ουράνια τόξα

Μαχμούντ Νταρουίς

(μετάφρασις noctoc )

 

Promises of the Storm

So be it
I must refuse death
And burn the tears of the bleeding songs
And strip the olive trees
Of all their dead branches
If I have been singing for happiness
Somewhere beyond the eyelids of frightened eyes
That is because the storm
Promised me wine and new toasts
And rainbows
Because the storm
Swept away the voices of idol sparrows,
And swept away the dead branches
From the trunks of standing trees
So be it
I must be proud of you
Oh wounded city
You are lightning in our sad night
When the street frowns at me

You protect me from the shadows
And the looks of hatred
I will go on serenading happiness
Somewhere beyond the eyelids of frightened eyes
For from the time the storm began to rage in my country
It has promised me wine and rainbows

Mahmoud Darwish

وعود من العاصفة

وليكن ...
لا بدّ لي أن أرفض الموت
وأن أحرق دمع الأغنيات الراعفةْ
وأُعري شجر الزيتون من كل الغصون الزائفة
فإذا كنت أغني للفرح
خلف أجفان العيون الخائفة
فلأن العاصفة
وعدتني بنبيذ
وبأنخاب جديدة
وبأقواس قزح
ولأن العاصفة
كنّست صوت العصافير البليدة
والغصون المستعارة
عن جذوع الشجرات الواقفة

وليكن ...
لا بد لي أن أتباهى بك يا جرح المدينة
أنت يا لوحة برق في ليالينا الحزينة
يعبس الشارع في وجهي
فتحميني من الظل ونظرات الضغينة

سأغني للفرح
خلف أجفان العيون الخائفة
منذ هبّت في بلادي العاصفة
وعدتني بنبيذ وبأقواس قزح

محمود درويش